- anaeroby
- • анаэробы* * *анаэробы
České-ruský slovník. 2013.
České-ruský slovník. 2013.
an- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, w których drugi człon zaczyna się na samogłoskę (odpowiednik członu a przed spółgłoską), oznaczający zaprzeczenie, brak czegoś, obojętność względem czegoś, np. anaeroby, anastygmat, anorganiczny, anortyt» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
anaerob — m IV, DB. a, Ms. anaerobbie; lm M. y biol. anaeroby «organizmy mogące żyć i rozwijać się w środowisku nie zawierającym tlenu atmosferycznego, np. niektóre bakterie, pierwotniaki; anaerobionty, anoksybionty, beztlenowce» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
beztlenowiec — m II, DB. beztlenowiecwca; lm M. beztlenowiecwce, D. beztlenowiecwców biol. beztlenowce «organizmy mogące żyć i rozwijać się w środowisku nie zawierającym tlenu atmosferycznego, np. drobnoustroje, a także niektóre pierwotniaki i robaki; anaeroby» … Słownik języka polskiego
an — {{/stl 13}}{{stl 7}} przedrostek wyrażający przeciwieństwo, brak czegoś, zaprzeczenie czegoś, obojętność wobec czegoś; występuje przed samogłoskami (odpowiednik {{/stl 7}}{{stl 8}}a {{/stl 8}}{{stl 7}}przed spółgłoską), np. {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień